Devam Devam Devam...

    Karavanda yapmayı en sevdiğim şey ne? Akşam olup da herkes yattımı arka koltukda oturup bir şeyler yazmak, dalga seslerinin arasından çıkıp gelen müziği dinlerken çayımı yudumlamak. Bütün günün yorgunluğundan sonra o sessizliği tatmak. Çünkü sabah olduğunda maraton tekrar başlayacak.

Bu sabah hava güzel hemen kahvaltımızı dışarıya hazırlıyoruz. Bulut yok ama rüzgarlı. Kahvaltı sonrası Ekin'e yemek yapmam lazım. Zevki erteleyenlerdenim. Denize girmeyi her şey bittikten sonra yapacağım. Çocuklar Turanla bisiklete binmeye gitti. Şimdi yalnızım, acele edecek bir şey yok. Açtım müziğimi bir bulgur pilavı yaptım ama içinde yok yok. Görüntüsü bulamaca benzese de fayda ve lezzet anlamında güzel olduğuna inanıyorum. Yemek pişerken bulaşıkları yıkıyorum . Döndüğümde bisiklet turundan dönmüşler. Ekin'in uykusu gelmiş ama denize girmeden olmaaaz. Deniz çok yakın. Bembeyaz  kumlar. Dalgalar köpük köpük. Emre'yle koşarak atıyoruz kendimizi dalgalara. Turan klasik. Suya girmez. Ne oynamak ne oynamak. Çocuklarla en zevklisi daha çok çocuk olma şansını yakalamak. Ardından kumdan kale ve hendek ve tabii ki havuz. Yapacak çok şey var. Daha doğrusu yapmak istediğimiz hatta benim yapmak istediğim. Artık gitme vakti, yeni denizler keşfetmeye.

Dün gece köşeme geçtim ve adanın hangi denizlerine gidelim bir göz attım. Görülecek plajları ve kalacağımız kampingi buldum.

Dün bulamadığımız Paradise Beach'e gittik. Şezlong, şemsiye; tesis olan yerleri sevmiyoruz. Kalmadan devam ettik. Aklımda 2 güzel deniz var. Biri kalp şeklinde olan ve 2 taraftan da denize girebileceğin bir yer, diğeri de doğal havuz. Aliki yine şezlong havasında. Dipdibe istif edilmiş. Çok insan yok ama yine de hevesimiz kaçtı. Bizde Giola'ya gidelim dedik. Emre denize girmek istiyor. Arada bir koyda durduk hem yemek yer hem de deniz faslı yaparız diye. Bu sefer Turanla girecekler ama dalgalar kendini aşmış. Hızlıca girmekten vazgeçiyorlar. Biz de bulamacı yoğurtla iyice mama haline getirip yiyoruz. "Aklıma halamların köpeği Topak'ın "yemeği" geliyor." Yeni bir deniz için yol zamanı. Giola sapağını kaçırdık. Geri dönüp, uzun ve meşakkatli bir toprak yola giriyoruz. Karşıdan araç gelince haydiiii bir boşluk bul, oraya geç, herkese yol ver. Aşağıya indiğimizde ufak bir koyla karşılaşıyoruz. Kumsalın hafifçe üstünde bir karavan büfe, bir kaç ahşap  sandalye ve masa. Turan bir bira kapıyor. Deniz dalgalı. Ama aradığımız doğal havuz burda değil 2 km daha gitmemiz gerek ama karavan çıkmıyor. Emre yürüyelim diye tutturuyor ama git-gel 4 km, almayalım. Orda kaldık. Denizin içi kaya. Kıyıda dalgalarla oynayıp, taş topladık. Oturmaya hevesliyim aslında ama akşamüstü oldu. Kampingimizi bulalım. Potos'a geliyoruz ve biraz gittik mi Pefkali kamping. Resepsiyondaki adam matrak. Her yeri gezdiriyor. Ektiği fesleğenleri, naneleri kopartıp koklatıyor. Ben ve Ekin'de yiyoruz. Adam şaşırıyor. Deniz kıyısında harika bir yer buluyoruz.

Burda kesin 2 gece kalacağız. Biraz daha keyif yapalım. Kendimizi kumsala atıyoruz. Deniz dalgalı. Girmeye üşeniyoruz. Turan bisikletleri indiriyor. Bu akşam mangal zamanı. Merkeze ana yoldan gidiyoruz. Emre aramızda, ben öndeyim. Benim için stresli yanımızdan vızır vızır arabalar geçiyor. Emre rahat ve sonunda başarıyoruz. Kasap bulup alışverişimizi yapıp bu sefer iç kısımdan dönüyoruz. Yemek hazırlıkları, her şey harika, tam hayal ettiğim gibi.

2. Gün

Sabah 07:00'da Ekin Hanımla uyandık. Geri kalan uykuda, akşam ki misafir de. Klasik bir biberon ardından oturak faslı yaptık. Sabaha karşı yağmur çiseledi ama dün akşamki gibi gök yarılmadı. Durgunluğu fırsat bilip, hava biraz ısınıca Ekin'i giydim sırtıma kumsalda ufak bir gezinti yaptık. Oh be ne güzel. Dünkü tantanadan ayağımı Yunanistan topraklarına basmamışım daha. 

Çocuklar acıktı; kahvaltı hazırlamak gerek de nereye. Bir cesaret dışarıda mı yapsak dedik ama iyi ki vazgeçmişiz. Uff ne yagmur, ne yağmur. Kamping de göletler oluşmaya başladı. Sanki hiç durmayacak. Tabii öyle olmadı. Durur durmaz çıktık karavandan.  Kumun başladığı yerdeki yağmur göletini görünce Emrettin, bana şöyle bir bakış attı. "Hadi" dedim. "Oynamaya." Ne coşmak ne coşmak. 

Eee, Ekin eksik kaldı. Onu da giydim sırtıma; aldım fotoğraf makinesini. Bir baktım Emre su birikintisinde yüzüyor. "Bari denize de gir" dedim. Hayır demeden kılık kıyafet attı kendini dalgalara. Deniz daha sıcak. Ardından da kumsalda bir duş. Oldu da bitti. Haydi gitme vakti. Daha malzeme alacağız. Hazır yağmur yok. Rüzgar biraz kurutur umuduyla heyecanlıyız; yastıkları da kurutmak istiyoruz. Suya odaklanmış vaziyetteyiz. Pompayı düşünmez olduk. Zorlamayalım idare eder laflarındayız. Gelecekteki yağmurlardan korkarcasına yola koyulduk. Oleeeyyy güneş açtı. Acaba yatak da kurur mu?
Bu sahil yolu Kavala'ya gider diye başladık gitmeye ama gitmiyormuş. Ören yerinde takıldık.

 

Hadi bari tamir yapalım. Olduğunu umduğumuz tamirleri Turan tamamladı. Direkt Thassos'a gitmeye karar verdik. Yollar bomboş hemen şoför değişimi veee ben de kullanabiliyorum. Ama çok uykum var. Tam zamanın da 2. değişimi yaptık. Yine sağnak yağmur ve ardından güneş.  Kavala'ya 26 km.kala Thassos'a feribot bulduk. Hava sıcak. Nerdeyse terliyorum diye söyleneceğim ama yooo bu sefer değil. Feribot türk dolu. Etrafla bayramlaşıyoruz ama henüz biz bayramlaşmadık. Açız ve benim inanılmaz uykum var. Henüz yolda uyuma şerefine nail olamadım. Kafam gidip geliyor ama Ekin kucakta. Turan beni dürtüyor. 

Paradise beach kamping'i ararken Golden Beach kamping'de buluyoruz kendimizi. Zaten öyle bir kamping de yokmuş. Bomboş, istediğimiz yere parkedebiliriz yeter ki sığalım. Karavanı yerleştirdikten sonra hemen yatakları çıkarıyoruz. Fena ıslaklar. Rüzgar var. Artık bugün kuruduğu kadar deyip bisikletlere atlayıp güzel bir bayram yemeği yemeye karar veriyoruz. Oh miss gibi. Etraf bomboş, yemekler güzel, manzara güzel ama hayıııırrr sivri sinek saldırısı... Kacıııınn.... İyi bayramlar

Araya Girdim

Henüz karavanın Almanya'dan Türkiye'ye geliş hikayesini tamamlamadan araya yeni macerayı sıcağı sıcağına yazayım dedim. 

Yine, yeniden 4 gün süren bir temizlik, yenilenme, yeni çıkan ve parça bulunamadığı için tamir edilemeyen bir bozukluğu giderme çabası, yerleşme, alışveriş derken, bayram arifesi sabah 08:30'da yola koyulduk.

Ben kıpır kıpırım. Ekin geldiğinden beri ilk defa bu kadar yalnız seyahat edeceğiz; heyecanlıyım. Büyükşehirin bana yüklediklerinden kurtulma hevesindeyim. Çocuklarla bol bol oyun peşindeyim. Bilinmez bir zamandır içimde hissettiğim tahammülsüzlük, sinir ve çıldırma halimden arınma fırsatı olarak gördüğüm için coşkuluyum. Her şeyiyle hazırım. 

Oyunlar alındı; bisikletler yüklendi; filmler seçildi, boyalar, fırçalar kondu; kuklalar alındı; kakaolar, sütler yerleştirildi. Bir zamandır olmayı unuttuğum gibi fütürsüz, eğlenceli, yetişme derdi olmayan, rahat bir insan (anne) olarak yollara koyulacağım umudundayım.

Yunanistan'da takılmayı planlıyoruz. Aslında daha erken çıkabilseydik Selanik'de Atatürk'ün evini de ziyaret etmek istiyorduk ama motorun su devirdaim pompası bozuk olduğu için  oralara kadar yol almadan Thassos ve Kavala civarlarında gezmeye karar verdik.

Yolculuğa bizim stil başladık. Sınıra kadar rahat rahat geldik. Yunanistan'a geçiş biraz uzun sürdü ama bize fark etmez. Çayımızı demledik; ayaklarımızı uzattık; keyifle bekledik. Hava kapalı. Güneş beklentimiz yok. Hatta yağmur geliyor. Yolda da yağdı. Pek umursamıyoruz neyse ne karavanla çıktık ya. Alexsandroupolis'de durmaya karar verdik. Bugün yeterince yol yaptık biraz da keyif yapalım. Emre bisiklete binmeye hevesli. 

Kamping'e giriyoruz. Sahile yakın. Oh tam benlik. Kumsalı görüyorum. Hemen bisikletleri indiriyoruz; yer sergisini seriyoruz, ekin için. Aaaa yağmur yağmaya başlıyor. Yaşasıııın!!! Biraz yağmur dansı. Eee yağmur durmuyor, daha da hızlanıyor; gök gürlüyor. Hadi neyse, Ekinle ben içeri gireyim bari derken, karavana şöyle bir göz atıyorum; su giren yer var mı acaba diye. Yukarıdaki yatağın üstündeki havalandırmadan su damlıyor. Yatak ıslanmış. Sonra bir bakıyoruz yine yukarıdaki yatağın ön penceresinden su sızmış. Artık yatak daha da ıslak. Ufak tamir denemeleri ama yağmur çılgın. Suyun girdiği yer belli, ortalık biraz kurusun hallederiz diyoruz aramızda. Turan dayanamıyor; yağmur altında havalandırmadaki akıntıyı bir vida ve Emre'nin cikletiyle hallediyor. Eh, aşağıda hala hepimizin yatabileceği yer var derken bir bakıyoruz arkadaki koltuğun tavanı da akıtıyor ve bu diğerleri kadar iyi görünmüyor. Tavan şişmiş. Sıvazladıkça sular akıyor. İşte bu hiç olmadı. Turan sevinçten üzüntüye geçiş yaptı. Yarın silikon bulmamız, kaynakları idareten tamir etmemiz şart. Önümüzdeki her gün neredeyse yağmur var. Ama gün devam ediyor. Emre resim yaparken, Ekin yerde oynuyor. Haylaz, sürekli gözü kapıda. Ben ilk  akşam yemeği hazırlığındayım. Menude domates çorbası, makarna, yoğurt var. Pek istediğim sofra olmadı ama olsun. Turan'ı zorla oturttuyorum.    

Batan geminin kaptanını karalar bağladı ama yağmur durmadan, çatlak patlak ne varsa silikonlamadan yapacak bir şey yok diye anlaştık. Film keyfi yapacağız, Ekin uyuduktan sonra. Üstteki yatağa battaniye örttük. Yorganları astık. Yağmur durdu. Ekin Emreyle uzun bir yatak çıldırmasından sonra zar zor uyudu. Veee kakaolu süt ve çay ve film keyfi. İyi geceler. Gece gece kaçak ziyaretçi sensörlü ışığa yakalandı. Umarım sabah da burada olur.